Κουρλαίνομαι μα και ριγώ
με τούτα που μαθαίνω.
«Οι Γερμανοί ξανάρχονται»
στη νήσο και σασταίνω.
 
Γι’ αυτό και τ’ αποφάσισα
πάλι στίχους να γράψω
να εκφραστώ ελεύθερα
μήπως … το ξεπεράσω.
 
Τους πιο σκληρούς κατακτητές
στην ιστορία όλη
πρόσφατα μας τους έφεραν
και μέσα … στ’ Αργοστόλι.
 
Τους απογόνους φέρανε
προγόνων δολοφόνων
να κλάψουν για την Άκουι
των Ιταλών τον φόνον.
 
Αυτούς όπου μπαμπέσικα,
-χωρίς να απειλούνται-
εκτέλεσαν και έπνιξαν.
Οι πιο παλιοί θυμούνται.
 
Την πρόσκληση τούς έστειλε
-αλί στη Γερμανία-
αυτός που … του Πολιτισμού
κρατάει τα ηνία.
 
Αλήθεια! Τι να θαύμασε
απ’ τον πολιτισμό τους;
Την βάρβαρη κουλτούρα τους;
Το μαύρο παρελθόν τους;
 
Καλάβρυτα και Δίστομο,
Ελλάδα, Ευρώπη, ακόμα
θρηνούν απ’ τα εγκλήματα
γι’ αυτούς που ‘ναι στο χώμα.
 
Άραγε τι τον έσπρωξε
την πρόσκληση να στείλει;
Μήπως θαρρεί οι Γερμανοί
γίνανε τώρα  φίλοι;
 
Πού ζει ο δόλιος; Δεν ‘γροικά
ετούτα που συμβαίνουν;
Οι Έλληνες καθημερνά
παύουνε ν’ ανασαίνουν.
 
Αυτούς όπου προσκάλεσε
να ‘ρθουνε να θρηνήσουν
τέσσερα χρόνια προσπαθούν
τη χώρα ν’ αφανίσουν.
 
Πέστε μου. Τι του βάλθηκε
και ψάχνει αυτή τη σχέση;
Μήπως και κυβερνητική
θέλει να πάρει θέση;
 
Μη ζήλεψε το Σαμαρά
Άδωνη, Βενιζέλο;
Τι κατεβάζει άραγε
αυτό του το τσερβέλο;
 
Γιατί δεν σταματά εδώ
αυτό του … το μεράκι.
Στη Γερμανία ζήτησε
να πάει και ταξιδάκι!