Μάλιστα, οι φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες που αυτοπροβάλλονται ως τα μεγάλα θύματα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής τραβούν μια ξεκάθαρη γραμμή ανάμεσα στην ανθρωπιστική βοήθεια, που συρρέει αυτές τις ημέρες στις Φιλιππίνες και τις κλιματικές αποζημιώσεις κάνοντας λόγο για ζήτημα “ιστορικής ευθύνης” όπως το χαρακτήρισε ο εκπρόσωπος των Φιλιππίνων στη Βαρσοβία, Γεμπ Σάνο.
Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες υποστηρίζουν ότι η ανάγκη για μηχανισμό ζημίων και απωλειών αποτελεί συνέπεια της απροθυμίας για ταχεία μείωση των εκπομπών ρύπων και της αποτυχίας των “πλουσίων” να παράσχουν επαρκή βοήθεια στους “φτωχούς” να προσαρμόσουν τις υποδομές τους σε τέτοια ενδεχόμενα.
Στην πρόταση αυτή αντιτίθενται κάθετα οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση με τον Γιούργκεν Λεφέβερε, κλιματικό σύμβουλο της Κομισιόν να δηλώνει ότι “μεταστρέφουμε μια συζήτηση πάνω στις προκλήσεις του μέλλοντος σε ένα παιχνίδι αναζήτησης ενόχων”.
Με τους “φτωχούς” συμπαρατάσσονται και αναδυόμενοι οικονομικοί γίγαντες όπως η Κίνα και η Βραζιλία που στο πλαίσιο του G77, μιας ομάδας 130 κρατών, ζητούν τον συνυπολογισμό των εκπομπών ρύπων από το 1850 και εντεύθεν για τον καταλογισμό ευθυνών: προφανής στόχος οι ΗΠΑ και η Ευρώπη ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι και οι κατήγοροί τους υιοθετούν τη χείριστη εκδοχή του ίδιου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης.
—Ζοφερά στοιχεία για την εξέλιξη της Κλιματικής Αλλαγής
Την ώρα που στους διαδρόμους των συνεδρίων για το Κλίμα επικρατεί αυτή η “ωραία” ατμόσφαιρα, τα στοιχεία που έρχονται στο φως για την εξέλιξη της Κλιματικής Αλλαγής είναι δραματικά.
Πρωτοφανής άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας
Πολλά διαφορετικά δεδομένα δείχνουν ότι η θερμότητα που παγιδεύεται στον πλανήτη εξαιτίας των αερίων του θερμοκηπίου οδηγεί σε νέα πρωτοφανή επίπεδα την παγκόσμια θερμοκρασία στο έδαφος και στους ωκεανούς με αποτέλεσμα να λιώνουν ταχύτερα οι πάγοι και να επιτείνονται τα ακραία καιρικά φαινόμενα, υποστηρίζει ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός.
Φαινόμενα, όπως ο νοτιοδυτικός μουσώνας, που κάποτε συνοδεύονταν από ετήσιες βροχοπτώσεις σε νησιωτικά κράτη όπως οι Φιλιππίνες πλέον εκδηλώνονται με καταρρακτώδεις βροχές που προκαλούν εκτεταμένες πλημμύρες.
Πριν από τον Χαϊγιάν, οι Φιλιππίνες είχαν πληγεί από τον τυφώνα Κετσάνα το 2009 που κόστισε τη ζωή σε 100 περίπου άτομα, αλλά και πιο πρόσφατα από τον Μπόφα που σκότωσε 1000 ανθρώπους και επηρέασε τη ζωή έξι εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το 2013 αναμένεται να είναι μεταξύ των δέκα θερμότερων ετών από το 1850 υποστηρίζει ο WMO με τις μετρήσεις του πρώτου επταμήνου να το κατατάσσουν έβδομο στη σχετική λίστα.
Παράλληλα, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα βρίσκονται σε νέα υψηλά.
Επίπεδα βροχοπτώσεων
Οι αλλαγές που παρατηρούνται στα παγκόσμια επίπεδα βροχοπτώσεων, σε στεριά και θάλασσα δείχνουν ότι επηρεάζονται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες.
Επιστήμονες του αμερικανικού εργαστηρίου Lawrence Livermore National Laboratory, υποστηρίζουν ότι οι μεταβολές που παρατηρούνται δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στη φυσική μεταβλητότητα, αλλά και στην ανθρώπινη δραστηριότητα.
Αυτό συμβαίνει με δύο τρόπους: οι αυξανόμενες θερμοκρασίες προκαλούν θερμοδυναμικές αλλαγές με τα φαινόμενα βροχοπτώσεων να επιτείνονται στις ήδη υγρές περιοχές, ενώ αντίθετα στις ξηρές η ξηρασία επιδεινώνεται. Παράλληλα, αλλαγές στην κυκλοφορία της ατμόσφαιρας μετατοπίζουν τις τροχιές των καταιγίδων και τις ζώνες υποτροπικών νηνεμιών προς τους πόλους.
Η επικεφαλής της μελέτης Κέητ Μάρβελ απέδωσε τις παράλληλες μεταβολές στα αέρια του θερμοκηπίου.
Οξίνιση των ωκεανών
Σε μια ακόμα δυσοίωνη ανακοίνωση, επιστήμονες των Ηνωμένων Εθνών προέβλεψαν ότι καθώς οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα φτάσουν σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα το 2013, οι ωκεανοί θα είναι 170% πιο όξινοι έως τα τέλη του αιώνα σε σύγκριση με την προβιομηχανική περίοδο.
Ήδη η οξίνιση των ωκεανών έχει αυξηθεί κατά 26% τα τελευταία 200 χρόνια εξαιτίας της απορρόφησης αυξημένων ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα, ωστόσο ο ρυθμός του φαινομένου επιταχύνεται με φρενήρεις ρυθμούς.
Η οξίνιση των ωκεανών απειλεί θαλάσσια είδη, κοραλλιογενείς υφάλους και οστρακοειδή που δεν μπορούν να διαμορφώσουν κέλυφος. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που νεκρώνει τους ωκεανούς οι οποίοι δεν μπορούν να απορροφήσουν επιπλέον διοξείδιο του άνθρακα το οποίο διατηρείται με αυξημένες συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα σε έναν μοιραίο φαύλο κύκλο.