Τρέφονται με βενθικούς οργανισμούς (θαλάσσια είδη που ζούν κοντά στο βυθό) όπως ασπόνδυλα (γαστερόποδα, δίθυρα, μαλάκια, δεκάποδα, κοράλλια, σφουγγάρια, βρυόζωα, αχινούς), αυγά ψαριών, νεαρά ψάρια, θαλάσσια φυτά, και έχουν ιδιαίτερη προτίμηση στα κνυδόζωα (ανεμώνες και τις μέδουσες). Για την περίοδο όπου δεν αναπαράγονται οι χελώνες προτιμούν τα επιφανειακά νερά με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 13,3 - 28 ° C , ενώ οι θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 27-28 ° C (81-82 ° F) είναι οι πλέον κατάλληλες για τις θηλυκές χελώνες σε περίοδους ωοτοκίας.
Να τονίσουμε ότι η θερμοκρασία παίζει σημαντικό ρόλο στα εξώθερμα ζώα ( οργανισμοί οι οποίοι η θερμοκρασία του σώματος τους μεταβάλλεται ανάλογα με το περιβάλλον τους, όπως τα ερπετά, τα ψάρια, τα αμφίβια και όλα τα ασπόνδυλα είναι). Οι υψηλότερες θερμοκρασίες προκαλούν και μια αύξηση στο μεταβολισμό και τον καρδιακό ρυθμό. Η θερμοκρασία του σώματος της χελώνας αυξάνεται σε θερμότερα νερά πολύ πιο γρήγορα από ό, τι μειώνεται στο κρύο νερό. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία, η κρίσιμη το θερμικό μέγιστο της θαλάσσιας χελώνας είναι προς το παρόν άγνωστο.
Αναπαραγωγική περίοδος
Η αναπαραγωγική περίοδος της C.carreta αρχίζει την άνοιξη, την περίοδο της ωοτοκίας τους, οι θηλυκές γεννούν τρεις με τέσσερις φορές (βραδινές ώρες). Οι θηλυκές χελώνες εναποθέτουν τα αυγά τους σε αμμώδεις παραλίες, και αυτό, διότι η άμμος διαθέτει τις κατάλληλες παραμέτρους, όπως π.χ. η σωστή θερμοκρασία η οποία είναι και ένας σημαντικός παράγοντας όπου καθορίζεται το φύλο των νεοσσών στην κάθε φωλιά, επίσης άλλοι παράμετροι είναι και η υγρασία, στοιχεία απαραίτητα για την επώαση - Εδώ ολοκληρώνεται ο βιολογικός κύκλος του είδους, με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των μικρών χελωνών στη θάλασσα.
Η χελώνα χρησιμοποιεί τα πίσω πτερύγια για να φτιάξει την φωλιά της, κατασκευάζοντας ένα λάκκο με μήκος 60 εκατοστών, και γεννά περίπου 120 αυγά άσπρου χρώματος. Η εκκόλαψη διαρκεί 2 μήνες και ολοκληρώνεται τον Ιούλιο - Αύγουστο . Οι νεοσσοί έχουν μαύρο χρώμα με μήκος 5 εκατοστά και 17 βάρος γραμμάρια.
Το ταξίδι από την φωλιά προς την θάλασσα αρχίζει την νύχτα ή νωρίς το χάραμα, τα χελωνάκια προσανατολίζονται και ακολουθούν το φωτεινότερο σημείο και εισέρχονται στο νερό. Μετά από μερικές δεκαετίες επιστρέφουν στον ίδιο τόπο για να γεννήσουν. Σε κάθε 1000 χελωνάκια ενηλικιώνεται μόνο 1, καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η θνησιμότητα είναι αρκετά μεγάλη, και αυτή προέρχεται κυρίως από τους γλάρους, τα καβούρια και τα ψάρια. Ωστόσο, τα παράσιτα, οι παθογόνοι μικροοργανισμοί και άλλες ασθένειες μπορεί να παρουσιάζονται και στα ενήλικα άτομα. Οι ενήλικες χελώνες απειλούνται από μεγαλύτερους φυσικούς εχθρούς, όπως θαλάσσια αρπακτικά (μεγάλα πελαγικά ψάρια όπως οι καρχαρίες και θαλάσσια θηλαστικά όπως μεγάλα δελφίνια/όρκες, κτλ).
Προστασία
Η θαλάσσια χελώνα C. caretta έχει καταχωρηθεί στο Διεθνές Κόκκινο Βιβλίο, είναι απειλούμενο είδος. Ανάμεσα στις κύριες απειλές που αντιμετωπίζει είναι η υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής, το μπλέξιμο τους σε δίχτυα ψαράδων, η θαλάσσια ρύπανση - πλαστικές σακούλες - πολλές φορές οι χελώνες μπερδεύουν τις πλαστικές σακούλες με τις μέδουσες με τις οποίες τρέφονται.
Στην Ελλάδα ο ARCHELON, (the Sea Turtle Protection Society of Greece) είναι ο σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας , ιδρύθηκε το 1983 και είναι ενα μη-κερδοσκοπικό σωματείο με αντικείμενο τη μελέτη και προστασία των θαλάσσιων χελωνών και των βιοτόπων τους, τη διαχείριση των παράκτιων οικοσυστημάτων στις σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας της C. caretta στη χώρα μας, την περίθαλψη τραυματισμένων και άρρωστων χελωνών καθώς και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.
Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η Ζάκυνθος φιλοξενεί κάποιες από τις σημαντικότερες παραλίες για την αναπαραγωγή της C. caretta στη Μεσόγειο. Ωστόσο η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας (πολεοδομικές παρεμβάσεις, έντονος φωτισμός, θόρυβος, ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στην θάλασσα) επηρεάζει αρνητικά τις περιοχές αναπαραγωγής τους βιοτόπους και τις παραλίες ωοτοκίας.
Παρατημένα αλιευτικά εργαλεία είναι υπεύθυνα για πολλούς θανάτους C. caretta. Οι χελώνες μπορούν επίσης να πεθάνουν από ασφυξία αν μπλεχτούν σε αλιευτικά εργαλεία - τράτες. Έχουν χρησιμοποιηθεί συσκευές όπως οι turtle excluder devices (Teds) στο πλαίσιο των προσπαθειών για τη μείωση της θνησιμότητας, παρέχοντας έτσι μια οδό διαφυγής για τις χελώνες. Οι προσπάθειες για την αποκατάσταση των πληθυσμών απαιτούν διεθνή συνεργασία, δεδομένου ότι οι χελώνες περιφέρονται και αναπαράγονται σε τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις διασκορπισμένες σε διάφορες χώρες.
Πληροφορίες
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο στις ιστοσελίδες :
http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=66&Itemid=85
http://www.archelon.gr/index.php
http://www.medasset.gr/cms/index.php?lang=en
http://www.wwf.gr
Βιβλιογραφία
Spotila, James R. (2004). Sea Turtles: A Complete Guide to their Biology, Behavior, and Conservation. Baltimore, Maryland: The Johns Hopkins University Press and Oakwood Arts. ISBN 0-8018-8007-6.
Ernst, C. H.; Lovich, J.E. (2009). Turtles of the United States and Canada (2 ed.). JHU Press. ISBN 978-0-8018-9121-2. Retrieved May 27, 2010.
Janzen, Fredric J (1994-08). "Climate change and temperature-dependent sex determination inreptiles" (PDF). PopulationBiology 91(16): 74877490. Retrieved 2010-06-03.
Lorne, Jacquelyn; Michael Salmon (2007-04-11). "Effects of exposure to artificial lighting on orientation of hatchling sea turtles on the beach and in the ocean" (PDF). Endangered Species Research 3: 23. doi:10.3354/esr003023. Archived from the original on May 30, 2010. Retrieved May 27, 2010.
History, Life. "Loggerhead Sea Turtles, Caretta caretta". MarineBio.
Πηγή: http://www.rodiaki.gr/article.php?id=221981&catid=42&maincatid=41