ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ


Τετάρτη, 18 Ιουνίου 2014 13:40

Όταν υπάρχουν φωτισμένοι Δάσκαλοι, μπορούμε να ελπίζουμε, σε ένα καλύτερο αύριο!

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Η αρχαία Ελλάδα γοητεύει τους Γερμανούς μαθητές
Φωτό: Στιγμές χαλάρωσης στο Τολό για τους 17 Γερμανούς μαθητές από το γυμνάσιο Alex Plank του Γκέτινγκεν. Μεταξύ ξεναγήσεων και παρουσιάσεων, βρήκαν λίγο χρόνο για μια βουτιά στη θάλασσα και λίγη ηλιοθεραπεία.
Απορημένοι παρακολουθούσαν οι φύλακες στην Αρχαία Αγορά μια ομάδα ξένων μαθητών να ξεναγούνται με ευλάβεια στον χώρο και τρεις εξ αυτών εν συνεχεία να παίρνουν τον λόγο.

«Μας παρουσίασαν τον μύθο του Θησέα και το ιστορικό του ναού του Ηφαίστου, θέματα που είχαν ήδη προετοιμάσει από πριν», εξηγεί σε άπταιστα ελληνικά ο Γερμανός καθηγητής αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο Max Plank, Martin Biastoch. Φιλέλληνας ο ίδιος, επισκέπτεται δις τον χρόνο την Ελλάδα, ενώ σε τακτά διαστήματα οργανώνει εκπαιδευτικές εκδρομές με τους μαθητές του. Στη Γερμανία 14.000 μαθητές επιλέγουν να διδαχθούν τις λεγόμενες «νεκρές» γλώσσες σε γυμνάσιο και λύκειο. Πριν από λίγα χρόνια ο αριθμός τους κυμαινόταν στις 12.000. «Οι τάξεις των αρχαίων ελληνικών σήμερα είναι ισάριθμες με εκείνες των ιταλικών και των γαλλικών» λέει ο καθηγητής στο Max Plank, όπου τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται εδώ και 426 χρόνια.

Η επιλογή, βέβαια, επηρεάζεται πολύ από το περιβάλλον των παιδιών, που μεγαλώνουν στο Göttingen, πόλη με μακρά παράδοση στις κλασικές σπουδές - οι γονείς πολλών έχουν μάθει και οι ίδιοι αρχαία ελληνικά. Η εκμάθηση των αρχαίων φαίνεται να μην τους τρομάζει. «Μόλις ένας μαθητής σε κάθε φουρνιά λιποτακτεί λόγω βαθμού δυσκολίας» επισημαίνει ο δάσκαλός τους, «σε δύο βδομάδες μαθαίνουν το αρχαιοελληνικό αλφάβητο και σε ενάμισι χρόνο τη γραμματική». Η 4ωρη διδασκαλία των αρχαίων γίνεται δις την εβδομάδα. «Από μάθημα σε μάθημα έχουν να κάνουν πέντε γραμμές μετάφραση και να μάθουν τη σημασία πέντε λέξεων» λέει η καθηγήτρια Antje Dietrich. «Το βιβλίο εκμάθησης των αρχαίων είναι υποδειγματικά γραμμένο, χωρισμένο σε κεφάλαια «γεωγραφικά» και θεματολογικά κατανεμημένα, όπως τον Μινωικό Πολιτισμό, την Αρχαία Αθήνα». Με την ίδια λογική, άλλωστε, έχει οργανωθεί και το εκπαιδευτικό ταξίδι, που συνεχίζεται στην Πελοπόννησο. Η θεματολογία τους δεν περιορίζεται στο κλέος της Αθήνας, αλλά επεκτείνεται από την επίσκεψη του Απόστολου Παύλου στην Αρχαία Κόρινθο, έως τη Βενετοκρατία και την Τουρκοκρατία και το μουσικό και πολιτικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη.

Είναι, όμως, η ελληνική μυθολογία που «συνεπαίρνει» τους μαθητές. «Η ιστορία του Ορφέα και της Ευρυδίκης με έχει αγγίξει πολύ», εξηγεί ο Frederik «εμπεριέχει το τραγικό στοιχείο στον απόλυτο βαθμό: ο ερωτευμένος φτάνει έως τον άλλο κόσμο για την αγαπημένη του, την οποία εντέλει χάνει εξαιτίας του έρωτά του. Είναι ενδεικτική της υψηλής τέχνης του story telling των προγόνων σας». Ο αποχαιρετισμός του Έκτορα από την Ανδρομάχη αποτελεί ένα ακόμα στιγμιότυπο που συγκινεί τους εφήβους. «Με ιντριγκάρει και η ανυπακοή της Αντιγόνης, που παρά τις απαγορεύσεις, αποφασίζει να θάψει τα δύο της αδέλφια» συμπληρώνει ο Gordia, με πιο... επαναστατικό πνεύμα.

«Είναι όλα έντονα»

Η σύγχρονη Ελλάδα, που την έχουν γνωρίσει από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες, εγείρει πλήθος συζητήσεων μεταξύ των εφήβων, που περίμεναν διαδηλώσεις, αλλά η Αθήνα τους υποδέχθηκε με νεροποντές! Ο όγκος των αρχαίων ναών, η ρυμοτομία της πόλης, το πλήθος των γκράφιτι και το δημιουργικό… χάος τράβηξαν την προσοχή των εφήβων. «Είναι όλα έντονα και ζωντανά: η κίνηση στους δρόμους, τα κορναρίσματα, οι φωνές. Στην αρχή μας σόκαρε, τώρα μας αρέσει» λέει η Inke «είναι όμορφο που ένα δένδρο ξετρυπώνει αναπάντεχα στη μέση του δρόμου, στη Γερμανία ακόμα και οι δενδροστοιχίες είναι αυστηρά κατανεμημένες». Τι λένε οι γονείς τους για όλα αυτά; «Δεν ανησυχούν, ζηλεύουν» απαντά αφοπλιστικά.

«Εκδρομή στην Ελλάδα δεν σημαίνει μόνο ήλιο, θάλασσα και σουβλάκι» καταλήγει ο καθηγητής, «σε κάθε ταξίδι εντάσσω στο πρόγραμμα και μαρτυρικούς τόπους, μέρη στα οποία ο γερμανικός στρατός στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο διέπραξε σφαγές, όπως το Δίστομο και τα Καλάβρυτα».


Πηγή: Ι. Φωτιάδη, Καθημερινή

 http://erroso.blogspot.com/2014/06/blog-post_16.html#ixzz34zCStH5Q