Το βιβλίο του, ως γνωστόν, περιέχει την συγκλονιστική κατάθεσή του στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στη Διεθνή Αμνηστία, που γνωστοποίησε για πρώτη φορά στην διεθνή κοινότητα τα φρικτά βασανιστήρια που υφίσταντο οι πολιτικοί κρατούμενοι της χούντας των συνταγματαρχών.
Μετά την πρώτη του έκδοσή στη Σουηδία το 1969 μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, κι όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στις σελίδες του: «Η καταδίκη της χούντας στο Συμβούλιο της Ευρώπης ήταν η αρχή του τέλους της δικτατορίας».
Από τον πρόλογο συνέντευξης του Περικλή Κοροβέση στη Ντίνα Μιχαλοπούλου, αντιγράφουμε :
«Ο Περικλής Κοροβέσης είναι ο άνθρωπος που έγραψε το πρώτο βιβλίο για τα βασανιστήρια που γίνονταν στην Ελλάδα από τη Χούντα των Συνταγματαρχών – την προσωπική μαρτυρία: «Ανθρωποφύλακες». Πρώτη φορά εκδόθηκε το 1969 στα γαλλικά και προκάλεσε σάλο για το τι γινόταν «κάτω από τη μύτη της Ευρώπης» στην Ελλάδα. Στη συνέχεια μεταφράστηκε σε άλλες επτά γλώσσες. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε μετά τη Μεταπολίτευση.
Οι «Ανθρωποφύλακες» είναι η προσωπική μαρτυρία του Περικλή Κοροβέση που συνελήφθη από την Ασφάλεια ως μέλος του Πατριωτικού Μετώπου- μιας αντιδικτατορικής ομάδας που είχαν ιδρύσει ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιώργος Βότσης, ο Χρόνης Μίσσιος, ο Αριστείδης Μανωλάκος, ο Θέμης Μπανούσης. Ο κ. Κοροβέσης στα χέρια της Ασφάλειας έζησε όλα τα βάρβαρα βασανιστήρια, όπως η φάλαγγα, το ηλεκτροσόκ, η εικονική εκτέλεση και άλλα.
Η μαρτυρία του αυτή κατατέθηκε –πριν γίνει βιβλίο- το 1968 και ενώπιον της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε μια δίκη που είχαν ξεκίνησαν η Δανία, η Νορβηγία, η Σουηδία και η Ολλανδία. Εκτός από τον κ. Κοροβέση στην Επιτροπή είχε καταθέσει και η ηθοποιός Κίτυ Αρσένη. Στην ακροαματική διαδικασία θα παρουσιάζονταν και δύο μάρτυρες που είχαν σταλεί για να καταθέσουν υπέρ του καθεστώτος, αλλά που τελικά, δραπέτευσαν, ζήτησαν άσυλο και κατέθεσαν την αλήθεια.
Η έκθεση της Επιτροπής ήταν καταπέλτης για τη Χούντα και τη θηριωδία της και αποσπάσματα κυκλοφόρησαν στις μεγάλες ξένες εφημερίδες. Η χώρα μας καταδικάστηκε (με ψήφους 66 υπέρ, μίας κατά και με 30 αποχές) ως «χώρα βασανιστηρίων. Η Ελλάδα θα απεβάλλετο από το Συμβούλιο αν το στρατιωτικό καθεστώς δεν αποκαθιστούσε τη Δημοκρατία μέχρι την άνοιξη του 1969.»
Η αντίδραση της Χούντας ήταν να καταδικάσει την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. «Το Συμβούλιο ενοχλεί την Ελλάδα, όσο ένα κουνούπι στο κέρατο ενός βοδιού» είχε δηλώσει ο Πατακός.
Η νίκη όμως των ανθρώπων που στάθηκαν και μίλησαν εκ μέρους των χιλιάδων που φυλακίζονταν, βασανίζονταν και πέθαιναν στην Ελλάδα είχε πολύ μεγάλη σημασία. Η Χούντα έμεινε εκτεθειμένη στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας, σε όλη της την αγριότητα. Η Διεθνής Αμνηστία αργότερα είχε αναφέρει ότι οι ΗΠΑ, είχαν ασκήσει έντονη διπλωματική πίεση στα κράτη μέλη του Συμβουλίου να μην ψηφίσουν την καταδίκη της Ελλάδας.
Ο Περικλής Κοροβέσης φυγαδεύτηκε από την Ελλάδα για να καταθέσει χάρη στον Μιχάλη Ράπτη και την γιατρό Αμαλία Φλέμινγκ, η οποία εξορίστηκε αργότερα για την αντιδικτατορική της δράση και της στερήθηκε η ελληνική ιθαγένεια.
http://tometopo.gr/planb/index.php/culture/item/458-anthropofilakes-korovesis