Η αλλαγή αυτή στους χρόνους εκχώρησης ουσιαστικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Ιόνιο, από μόνη της δεν φαίνεται και τόσο αθώα. Τι αλήθεια άλλαξε το τελευταίο διάστημα και ποιοι λόγοι επιβάλλουν αυτή την “περίεργη” βιασύνη; Μήπως τελικά, τα επιτελικά κυβερνητικά γραφεία γνωρίζουν κάτι σε σχέση με τις γεωπολιτικές αλλά και τις εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις που αναμένονται το Φθινόπωρο, κάτι που ήδη ο ξένος κυρίως τύπος, όλο και πιο συχνά αναφέρει ή υπονοεί;
Η αλήθεια είναι ότι το ζήτημα των εξορύξεων είναι πολύ σοβαρό για να δικαιολογεί την επιπολαιότητα με την οποία προσεγγίζεται και την επίσπευση των διαδικασιών. Επίσπευση που ουσιαστικά δεν ακολουθείται κι από την επιβεβλημένη ανάγκη για πλήρη και συνολική ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών και μάλιστα άμεσα. Η παντελής αυτή έλλειψη ακόμη και της πιο απλής ενημέρωσης, χρυσώνεται από το χάπι της της εναρμόνισης της ευρωπαϊκής οδηγίας για τη λήψη μέτρων κατά των ατυχημάτων (λέξη για τα απόβλητα της συνήθους δραστηριότητας) και της πρόσληψης 1.000 ατόμων στην ευρύτερη χερσαία περιοχή, όσο και με την “δέσμευσή” του τα έσοδα να ανακατευθυνθούν στη χρηματοδότηση και στήριξη της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας και ένα μικρότερο μέρος του να στηρίξουν τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές έρευνες και όλα τα ερευνητικά προγράμματα που κάνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια και Έλληνες επιστήμονες σε ζητήματα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας!!!
Αν και ο αντίλογος θα μπορούσε να είναι αφοπλιστικός και μάλιστα ηχηρός στις “δεσμεύσεις” αυτές του αρμόδιου Υπουργού, ιδιαίτερα δε σε συνάρτηση με την στοιχειώδη έλλειψη εμπιστοσύνης που ο μέσος πολίτης μπορεί να επιδείξει σε ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα που μας έφερε στην θέση αυτή λεηλατώντας το ασφαλιστικό σύστημα που τώρα “αγωνιά” να διασώσει με τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, κύριο μέλημα κάθε πολίτη και κατοίκου των νησιών του Ιονίου και των παράκτιων ηπειρωτικών τμημάτων του, οφείλουν να είναι οι κίνδυνοι από μια τόσο σοβαρή και μακροχρόνια δραστηριότητα στην περιοχή.
Για πολλοστή φορά και παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις φορέων και ομάδων πολιτών, η κεντρική πολιτική ηγεσία αλλά και οι αιρετοί αρμόδιοι Περιφερειάρχες, αγνοούν την σπουδαιότητα των εξορύξεων στην ευρύτερη περιοχή, αποφεύγουν οποιαδήποτε επίσημη ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών, των κατοίκων και των επαγγελματικών οργανώσεων για τις επιπτώσεις των εξορύξεων στη ζωή και την δραστηριότητά τους και κρύβονται πίσω από άστοχες υποσχέσεις περί αναβάθμισης της περιοχής, χωρίς όμως ούτε μια αναφορά στο ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος της αξιοποίησης αυτής.
Στο δικό μας νησί, την Κεφαλονιά, για μια ακόμη φορά καλούμε κάθε αρμόδιο φορέα και κυρίως τον Αντιπεριφερειάρχη που δηλώνει πως δεν θα αφήσει την Κεφαλονιά να γίνει βραχονησίδα να είναι συνεπής στη δήλωσή του αυτή εμπράκτως και να συγκαλέσει επιστημονικό συνέδριο ανεξάρτητων επιστημόνων από όλους τους επιστημονικούς συναφείς κλάδους για να ενημερωθούν οι κάτοικοι του νησιού για τις επιπτώσεις των εξορύξεων στο περιβάλλον και τη ζωή τους, οι επαγγελματίες του νησιού για την αλλοίωση στην οικονομική τους δραστηριότητα (τουρισμός -εμπόριο ) και για την επερχόμενη υποβάθμιση αρχικά της εμπορικής αξίας των προϊόντων τους (κτηνοτρόφοι-τυροκόμοι). Καλούμε επίσης το δημοτικό συμβούλιο της Κεφαλονιάς, να συζητήσει σε έκτακτη συνεδρίαση του το θέμα των εξορύξεων και να τοποθετηθούν σε αυτό οι δημοτικές παρατάξεις , καθώς και πολίτες και κινήσεις πολιτών.
Τέλος, καλούμε κάθε πολίτη, κίνηση και φορέα που δεν έχει πεισθεί με τα επιχειρήματα μας, να συστρατευθεί μαζί μας διεκδικώντας την ενημέρωση που δικαιούμαστε και αν δεν λάβει επαρκείς και πειστικές απαντήσεις να αγωνιστούμε μαζί για να μην γίνει η Κεφαλονιά και συνολικά το Ιόνιο, “πλυντήριο” αποβλήτων και (κατα)μαυρου χρήματος , να μην γίνει η ευρωπαϊκή ενεργειακή χαβούζα.
Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Κεφαλονιάς
Φωτό από το whispering-planet.blogspot.com