Η ίδρυση της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη: «Κάθε νέος και Λαμπράκης»
Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη προκάλεσε μείζονα πολιτική κρίση, ενώ αποτέλεσε και τη μαμμή για την ίδρυση της πιο «πολιτικής» και ιδιαίτερης νεολαίας ως τότε: της Δημοκρατικής Ένωσης Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης».
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗ
Το χτύπημα κατά του συνεργαζόμενου με την ΕΔΑ βουλευτή, αλλά και η τελική κατάληξή του, έπειτα από πενθήμερη μάχη με το θάνατο, προκάλεσε άμεσες πολιτικές παρενέργειες. «Η Ένωση Κέντρου καταγγέλλει τον αρχηγό της ΕΡΕ Κωνσταντίνο Καραμανλή ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη. Ο κ. Καραμανλής προβαίνει στην οργάνωση τρομοκρατικών ομάδων δια τα εγκλήματα των οποίων βεβαίως καθίσταται ηθικός αυτουργός. Θα πρέπει δια τούτο όχι μόνο να ντρέπεται αλλά και να λογοδοτήσει ενώπιον του Λαού και της Δικαιοσύνης», δήλωνε ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου, Γεώργιος Παπανδρέου, για να εισπράξει την οργίλη απάντηση του τότε πρωθυπουργού. «Με τη σημερινή του δήλωση, ο Γεώργιος Παπανδρέου θα ντρέπεται εις όλη του τη ζωή», απάντησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, εξαιρετικά ενοχλημένος.
Πάντως, η κυβέρνηση θα κλονιστεί έντονα, οι λαϊκές αντιδράσεις θα κλιμακωθούν και, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, ο Καραμανλής θα παραιτηθεί 20 μέρες μετά τη δολοφονία, διερωτώμενος «Επιτέλους, ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο». Στις εκλογές του Νοεμβρίου, που ακολούθησαν, η ΕΡΕ «πλήρωσε», μεταξύ άλλων, και τη δολοφονία του δημοφιλούς βουλευτή της Αριστεράς. Η Ένωση Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές και το Φεβρουάριο του 1964, σε νέες εκλογές, ο Παπανδρέου οδηγείται στο θρίαμβο του 52%.
Ή ίδρυση της Νεολαίας Λαμπράκη
Μερικές εβδομάδες μετά την ίδρυση της δολοφονίας Λαμπράκη, οι προοδευτικοί νέοι της εποχής, συγκινημένοι από το γεγονός, αλλά και από τα αιτήματα του Κινήματος Ειρήνης, συγκροτούν τη Νεολαία Λαμπράκη, με σύνθημα «Κάθε νέος και Λαμπράκης». Στις 8 Ιουνίου του 1963, ιδρύεται η Δημοκρατική Κίνηση Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης», με πρώτο πρόεδρο τον Μίκη Θεοδωράκη και γραμματέα τον Τάκη Μπενά. Μετά 15 μήνες, η Δημοκρατική Κίνηση Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης», στις 16 Σεπτεμβρίου του 1964 συγχωνεύεται με την νεολαία της ΕΔΑ (ΝΕΔΑ) και ιδρύεται η «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη». Μία νεολαία που υπήρξε πρότυπο για το ελληνικό αριστερό νεολαιίστικο κίνημα, με πολλά στελέχη που αργότερα διακρίθηκαν για την πολιτική δράση τους στον αριστερό και κεντρώο χώρο, όπως ο Αριστείδης Μανωλάκος, ο Ανδρέας Λεντάκης, σχεδόν… όλο το ΚΚΕ εσωτερικού και ο «Ρήγας», αλλά και ο Απόστολος Κακλαμάνης.
Ιδρυτικό συνέδριο
Το ιδρυτικό συνέδριο των Λαμπράκηδων έγινε το 1965 και έπειτα απ’ αυτό, η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη αποτελεί τη μεγαλύτερη νεολαία μετά την ΕΠΟΝ. Στις 15 Μαρτίου, στο ιδρυτικό συνέδριο, εκλέγεται πρώτος πρόεδρος ο Μίκης Θεοδωράκης και, κατά τη διάρκεια της δράσης τους, οι «Λαμπράκηδες» κατορθώνουν να ριζοσπαστικοποιήσουν στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και μεγάλο κομμάτι της ελληνικής νεολαίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «Λαμπράκηδες» και η ΕΔΑ αποτέλεσαν, δύο χρόνια αργότερα, τις βασικές δεξαμενές για την ελληνική Αντίσταση κατά του «γύψου» και της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Πολιτική δράση
Η νεολαία Λαμπράκη είχε έντονη πολιτική και πολιτιστική δράση, σε όλες τις μεριές της χώρας, παρά την οργανωτική της ασάφεια και τις αδυναμίες της. Μάλιστα, μετά την Αποστασία, τον Ιούλιο του ’65, οι «Λαμπράκηδες» συντονίστηκαν πολιτικά με τη νεολαία της Ένωσης Κέντρου (ΕΔΗΝ) και διοργάνωσαν δεκάδες διαδηλώσεις στις αλλεπάλληλες προσπάθειες κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων των Ανακτόρων.
Η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, πάντως, ουδέποτε αρνήθηκε την πολιτική της συνάφεια με την Αριστερά, αλλά υπερασπίστηκε σθεναρά την οργανωτική αυτονομία και την πολιτική της αυτοτέλεια. Ανώτατο όργανο της οργάνωσης είναι το Πανελλήνιο Συνέδριο της που είχε καθοριστεί να συνέρχεται κάθε τρία χρόνια. Το Συνέδριο με μυστική ψηφοφορία εξέλεγε το Κεντρικό Συμβούλιο της οργάνωσης και μια Εξελεγκτική Επιτροπή για τον έλεγχο των οικονομικών. Ως όργανο υπήρχε και το Εθνικό Συμβούλιο Προσωπικοτήτων, το οποίο έδινε κύρος στην δράση της οργάνωσης. Το Κεντρικό Συμβούλιο συνερχόταν τακτικά τρεις φορές το χρόνο, αλλά και εκτάκτως με απόφαση του προεδρείου του ή αν το ζητούσε το ένα τρίτο των μελών.
Στις πολλαπλές δράσεις της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη περιλαμβάνονται δεκάδες εκδηλώσεις για το Κυπριακό, αλλά και για την ειρήνη στο Βιετνάμ, ενώ τα μέλη της, που είχαν συγκροτήσει τις «Λέσχες Λαμπράκη», λειτουργούσαν ως «πολιτικοί-πολιτιστικοί πυρήνες» σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας.
http://www.matrix24.gr/2013/05/%CE%B7-%CE%AF%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BB%CE%B1/