ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ


Πέμπτη, 04 Ιουλίου 2013 14:32

Ο Πελοπίδας βάστηξε την καρδιά του και αφουγκράστηκε, για μιαν αλήθεια που δεν μπόρεσε ν αντέξει!

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Ο Πελοπίδας βάστηξε την καρδιά του και αφουγκράστηκε, για μιαν αλήθεια που δεν μπόρεσε ν αντέξει!

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ

…Μιαν αλήθεια που χρόνια κυμάτιζε ως υποψία και μυρωδιά. Μα ποτέ δεν είχε λεχθεί!
Ο Πελοπίδας, στα εφηβικά του χρόνια, έντονα πολιτικοποιημένος και επηρεασμένος από τον Παππού του, αριστερός στην «ιδεολογία» και γραμματέα του ΚΚΕ της επαρχίας που διέμενε, γράφτηκε στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, σε ηλικία δεκαέξι ετών, το χίλια εννιακόσια ογδόντα έξι! Ο Παππούς του, ονειρευόταν γι αυτόν, ότι, η Μάνα του κι ο Πατέρας του επί δύο! Του «έβγαλε» βιβλιάριο και του έβαζε κάθε μήνα τα χρήματα της αντιστασιακής του σύνταξης, ήταν μία από τις τρεις συντάξεις που λάμβανε! Η βασική σύνταξη ήταν του ταμείου Εμπόρων, η Τρίτη… δεν ξέρω, ούτε εγώ, μήτε ο Πελοπίδας που δεν τον ενδιέφερε, όπως ούτε κι εμένα!


Στα δεκαοκτώ του και κομματικοποιημένος ως το κόκαλο έκαμε τον πρώτο «σοβαρό» δεσμό του με μία … Μία. Έτσι την έλεγαν! Πολύ όμορφο κορίτσι, συνομήλική του και μέλλος της Νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας. Δεν μιλούσε μαζί της πολιτικά, απλά την κορόιδευε συχνά και την μπέρδευε με την ρητορεία του, την πολιτική του και τις ενημερωμένες θέσεις του… μιας και η Μία δεν γνώριζε από πολιτική ούτε τα βασικά, απλά «συμμετείχε ενεργά»! Τα μόνα κοινά σημεία τους, ήταν ο Ολυμπιακός, Ο Ρακιτζής και οι αντιστασιακές συντάξεις των Παππούδων τους! Γι αυτό ίσως και χώρισαν, με αφορμή βέβαια και τις σπουδές τους σε διαφορετικούς Νομούς στην Επικράτεια! Αν υπήρχαν τότε τα κινητά, απεριόριστο 55, η το φέισμπουκ, ίσως τα κοινά τους σημεία, η, οι έντονες διαφορές τους, να τους ένωναν εφ όρου ζωής… αλλά! Ο Πελοπίδας δραστηριοποιήθηκε στις φοιτητικές οργανώσεις, ηγετικό μέλλος της ΠΑΣΠ… μόνο που στην σχολή του, έρχονταν τρίτοι, αν και κυβέρνηση τότε! Ήταν δυνατό και αναπόφευκτο το φαινόμενο τις αριστεράς, της ανεμοβλογιάς, της ερυθράς, της ιλαράς, των μαγουλάδων…και δεν διακωμωδώ το γεγονός τούτο! Κάθε άλλο, το θεωρώ όφελος για την αναγκαία προετοιμασία της ζωής του πολίτη! Έναν προθάλαμο ήπιας μετάβασης από την πραγματικότητα στην οποία στοχεύεις, στην πραγματικότητα που διανεύεις!
Εκεί λοιπόν ο Πελοπίδας γνώρισε την Ιωάννα. Κόρη μεγαλογιατρού, η μητέρα της διευθύντρια σε υποκατάστημα τράπεζας. Η Ιωάννα ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερή από τον Πελοπίδα, μέτρια ομορφάδα, ίσα που ξεπερνούσε το ενάμιση μέτρο ύψος, μα είχε, έντονη προσωπικότητα, ήταν δραστήρια με αυτοπεποίθηση, αέρα, ενώ λίγης… Κνίτησα! Ο οδηγητής στην μασχάλη του Πελοπίδα, αν και έπαυε να είναι της μοδός και ένα μπλοκάκι με κουπόνια προκειμένου να συνάψει σχέση μαζί της! Η Ιωάννα δεν μάσαγε! Δεν έπειθαν οι ρητορείες του Πελοπίδα για κοινά σημεία και σοσιαλιστική θεωρεία ενιαίου μετώπου! Αυτή η κοπέλα ανέβλυζε μια δυναμική, έναν σπάνιο «αντρισμό» θηλυκού γένους! Ο Πέλοπας εμπιστεύτηκε σε έναν συμφοιτητή του Ονεδίτη, τον έρωτά του! Ο Δεξιό φέρων Φοιτητής, του μίλησε απαξιωτηκά για την Ιωάννα… του είπε πως αυτός, θα προτιμούσε να πλαγιάσει με το λείψανο του Λένιν και τον παρότρυνε να κάνει μεταγραφή στην ΟΝΝΕΔ για να έχει τα θέματα των εξετάσεων! Πέρασαν δύο ολόκληρα χρόνια! Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η καψούρα του Πελοπίδα έλαβε καρπούς. Άλλωστε η Ιωάννα ήξερε καλά να χειρίζεται την εικόνα της, να κρατά μυστικά και να πειθαρχεί στην ιδεολογία της, τις ημέρες που εκείνη επέλεγε! Σημασία στην ιστορία του «Ήρωα» έχει ο τρόπος, η, καλύτερα η στιγμή που χώρισαν και δεν ξαναβρέθηκαν ποτέ! Μετά το πτυχίο της η Ιωάννα και δύο ημέρες πριν φύγει για μετά σπουδές στο Λονδίνο, το χίλια εννιακόσια ενενήντα ένα, έπιναν ΝΕΣ ΚΑΦΕ ΦΡΑΠΕ στην Γλυφάδα… η κουβέντα ξεκίνησε για την συγκυβέρνηση του ογδόντα εννέα Τζαννή Τζανετάκη, έφτασαν στον λόγο που εκείνη την εποχή, την χώρα κυβερνούσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Έγινε ένας καυγάς τρικούβερτος! Ο ένας έριχνε την ευθύνη στον άλλον, τρωγόντουσαν λες και οι δύο τους, μεγαλοέφηβοι, ήταν οι ρυθμιστές της εποχής και αναλάμβαναν την αλήθεια μαζί με την Ιστορία ενός ολόκληρου Έθνους επάνω τους! Στο τέλος του καυγά ο Πελοπίδας έδειχνε έτοιμος να πάρει όσα είχε πει πίσω! Η Ιωάννα όμως με δυο μάτια ανοιχτά όπως γαβάθες, ήταν αμετακίνητη, φώναζε πολύ περισσότερο και δεν έδινε περιθώρια στον Πέλοπα! Βάζει το χέρι της στην τσέπη… βγάζει δύο κατοστάρικα, τα πετά στο τραπέζι και στο ξεκάρφωτο του λέει: «Όσο για το Όνομά σου που το εκθειάζεις… δεν είναι Ελληνικό! Καλή πρόοδο και καλά μυαλά Πέλοψ!»
Του γυρνά την πλάτη και εξαφανίζεται η μικρόσωμη, σαν γίγαντας θυμωμένος με βήματα εγκέλαδου! Ο Πελοπίδας πίθωσε τον πισινό του αργά λες και καθόταν επάνω σε αυγά που ξεκίναγε να κλώθει… και πράγματι άρχισε να κλώθει ίσως για πρώτη φορά, μιαν αλήθεια μεν μικρή κι ασήμαντη, αλλά, ίσως με μεγάλες προεκτάσεις στην ιστορία του, τις ρίζες του και την ανατροπή των ιδεών του! Ήταν η πρώτη φορά που γεννήθηκε μέσα του, η διαφάνηκε έντονα ο Πατριωτισμός, η λεπτομέρεια στα λόγια της Ιωάννας που έκανε την διαφορά! Μέχρι εκείνη την στιγμή ο Πελοπίδας μπορούσε να τα βάλει όλα στο μυαλό του σε μία σειρά! Έννοιες όπως Δημοκρατία, Ελευθερία, Ανθρώπινα δικαιώματα. Να τεκμηριώσει θέσεις και προτάσεις.
Πέρασαν είκοσι και πλέον χρόνια ο Πέλοψ στα σαράντα κάτι του χρόνια, παντρεμένος με Σπαρτιάτισσα και πατέρας δύο κοριτσιών επτά και εννέα χρονών. Εργάζονταν στο υπουργείο μεταφορών και είχε ιδρύσει με δύο συντρόφους του μία μη κερδοσκοπική οργάνωση, που σε αυτήν ήταν επί της ουσίας διευθυντής, έχοντας την γυναίκα του έμμισθη, λογιστή της εταιρίας. Είχαν περάσει πολλά χρόνια για να μπορέσει να ξεδιαλέξει το παρελθόν που θα κουβαλά και τι θα εξαφανίσει από την ιστορία του! Δεν άκουγε πια σαχλά τραγουδάκια. Είχε λίγο φουσκωμένη κοιλίτσα, μία διακριτική και γοητευτική φαλάκρα. Σταμάτησε να υπερασπίζετε το ΠΑΣΟΚ… αντιθέτως το σκυλόβριζε κι ας ήταν το μόνο κόμμα που ψήφιζε, που έκανε κηρύγματα γι της χάρες του και που τα τελευταία χρόνια το εξαργύρωνε! Μετά το δύο χιλιάδες δέκα μάλιστα ήταν άπειρες οι φορές που προσπάθησε να διαγραφεί! Με κάθε τρόπο! Με βλαστήμιες και αλληλογραφία! Ήταν όμως αδύνατον! Ακόμη κι αν τουφεκίσεις χίλιους «συντρόφους» δεν πρόκειται να διαγραφείς ποτέ! «Και γιατί να σε διαγράψουν;» όπως και ο ίδιος έλεγε… «το διαγράφω εγώ…!»
Πριν δύο χρόνια συνέβησαν πολλά αρνητικά στην ζωή του, ενόψει της κρίσης προφανώς! Έκοψαν τις επιδοτήσεις στην εταιρία του. Μείωσαν τον μισθό του. Του ήρθε απόσπαση. Έδωσε όσο όσο το τέσσερα επί τέσσερα! Δυσκολεύεται να συντηρήσει και τα δύο προικιά σπίτια, που έκτισε για τις κόρες του... η γυναίκα του άνεργη και το κόμμα μακριά του πια και λίγο! Κάνει μια σκέψη αισιόδοξη και πρόστυχη όπως οι περισσότεροι από εμάς για να ευθυμήσει! «Θα τα καταφέρω! Οι περισσότεροι, άνεργοι, άστεγοι, καταχρεωμένοι και πεινασμένοι! Εγώ θα λυγίσω; Υγεία να έχουμε!» Η μία σκέψη, έφερε την άλλη! Ήταν μόνος και δεν υπήρχε κίνδυνος να διαβάσει κανείς τις σκέψης του. Αρχικά, έκανε μιαν αναδρομή στα αναπάντητα παιδικά του ερωτήματα. Στην σύνταξη του Παππού που τον σπούδασε! Πως κατάφερε αντιστασιακή σύνταξη με την μόνη του συμμετοχή μετά το σαράντα επτά, στην παραστρατιωτική οργάνωση ΙΔΕΑ; Γιατί ο Παππούς του έκρυβε, πως η Γιαγιά ήταν από τον Πόντο; Ποιος ήταν ο Πατέρας του Πατέρα του, που γνώρισε η άλλη του Γιαγιά στην κατοχή και όταν τέλειωσε ο πόλεμος εξαφανίστηκε στην Ιταλία την Πατρίδα του; Γιατί ο Πατέρας του όταν δούλευε μετανάστης στην Γερμανία για δέκα χρόνια τους έστελνε λεφτά και δώρα, μα ποτέ δεν τους έγραφε και δεν του μιλούσε στο τηλέφωνο; Έφερε στο μυαλό του την θολή εικόνα της κοντής Κνίτησας για το όνομά του! Η αλήθεια ήταν πως ποτέ ο ίδιος δεν χώνεψε το όνομά του! Γι αυτό μιλούσε πάντα πρώτος με μύθους και ιστορίες για τον Πέλοψ τον Βασιλιά της Πίσας που επέκτεινε την Βασιλεία του και εξουσίαζε την Απία που και μετονόμασε σε Πελοπόννησο… ναι ! Μετά την βρισιά της Κνίτησας έψαξε για το όνομά του καλύτερα! Μάιος δύο χιλιάδες δώδεκα ! Καθώς περνούν τα χρόνια οι Άνθρωποι συσσωρεύουν περισσότερα μυστικά… περισσότερες μισές αλήθειες… περισσότερα λάθη! Όποιου κι αν είναι ο δρόμος, περπατάς με τα δικά σου πόδια! Όταν αποφασίζεις να αλλάξεις γράμμωση στην σκιά σου που σε ακολουθεί, αλλάζεις άθελά σου και το κουφάρι σου! Ο Πελοπίδας ανέχεται και αντιμετωπίζει τα αδιέξοδά του, γιατί των άλλων είναι μεγαλύτερα! Η Πατρίδα πια και η σωτηρία της, είναι πεπεισμένος πως θα επέλθει μέσα από ριζικές αλλαγές! Πρέπει να τιμωρηθούν οι πράξεις μας στα πρόσωπα κάποιων άλλων! Πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι Έλληνες από τους Ξένους! Έτσι, μετά από χρόνια ήρθε η στιγμή και πάλι να ασχοληθεί με την πολιτική προσφέροντας στον σύγχρονο Ελληνισμό άμεσες λύσεις και εκφράζοντας την παραμελημένη στα χρόνια Πατριωτική του συνείδηση και Εθνική λύτρωση!
Συνεισφέροντας στην Χρυσή Αυγή και λησμονώντας…λησμονώντας… το μπλε της αυγής και το χρυσό του δειλινού!

Διαβάστηκε 118 φορές
Κατηγορία ΕΛΛΑΔΑ
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Γαβριήλ Μανωλάτος: ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΤΕ Μια μέρας ακροατής της "ελεύθερης" ΕΡΤ »
επιστροφή στην κορυφή